De sluier van schaamte
Seksuele energie is geen taboe, maar ze is het vaak wél geworden. Niet omdat zij dat zelf wil, maar omdat wij haar hebben moeten verstoppen. Diep vanbinnen. Weggestopt onder lagen van schuld, schaamte en misvattingen.
We hebben geleerd dat seksualiteit iets is om te beheersen, te dimmen, of enkel toe te staan binnen bepaalde contexten. We leerden regels, maar vergaten de ziel van deze energie: haar vrijheid, haar creativiteit, haar zuivere kracht.
schuld en schaamte ontstaan zelden vanzelf
Niemand wordt geboren met schaamte.
Een kind dat zichzelf ontdekt, doet dat met verwondering. Met openheid. Zonder oordeel.
Maar ergens onderweg werd ons iets anders geleerd.
In de kindertijd, misschien al bij het stellen van een nieuwsgierige vraag.
Of door de afwijzende blik als je je lichaam onderzocht.
Door de stilte na een opmerking over ‘daar beneden’.
Of het snel dichttrekken van de gordijnen, het fluisteren, het gevoel dat iets ‘vies’ of ‘verboden’ was.
In de puberteit wordt dit vaak versterkt. Je lichaam verandert, je gevoelens intensiveren, maar zelden is er een veilige bedding om dit alles te dragen.
Er wordt gelachen om je onhandigheid. Gepest om je ontwikkeling.
Of je krijgt waarschuwingen zonder uitleg — over hoe je je moet gedragen, bedekken, of inhouden.
Je wordt gezien, maar niet begrepen.
Je voelt, maar leert het te verbergen.
En zo ontstaat het idee:
“Er is iets mis met mij.”
We leerden:
-
dat aanraking iets was om je voor te schamen
-
dat genieten ‘fout’ kon zijn
-
dat verlangen egoïstisch of gevaarlijk was
-
dat je lichaam niet heilig, maar ‘te veel’ was
Schaamte is zelden uitgesproken, maar des te krachtiger in wat níet wordt gezegd.
Ze nestelt zich in stiltes, in blikken, in het uitblijven van erkenning.
En vaak… dragen we haar mee tot ver voorbij onze puberteit — als een oude mantel die nooit echt van ons was.
wat schaamte doet met je systeem
Schaamte sluit af. Het vernauwt je bewustzijn en trekt je energie naar binnen, naar beneden — in plaats van omhoog, naar expressie.
Het fluistert:
“Er is iets mis met jou.”
En als je dat vaak genoeg hoort of voelt, durf je niet meer te voelen wat je voelt. Laat staan dat je het durft te volgen.
Seksuele energie vraagt juist om ruimte. Om veiligheid. Om zachtheid.
En dus… wacht ze.
Soms jaren. Soms een leven lang.
terug naar de kern
Seksuele energie is niets anders dan levensenergie. Ze wil je niet beschamen — ze wil je bevrijden. Ze wil niet dat je je kleiner maakt — ze wil dat je herinnert wie je werkelijk bent.
Maar ze heeft jouw toestemming nodig.
Niet om perfect te zijn. Niet om alle schaamte kwijt te zijn.
Maar om een eerste stap te zetten richting zelfcompassie.
Om de stilte te doorbreken.
Om je lichaam weer te voelen — zonder oordeel.
Om zachtjes te vragen: “Wat heb jij mij te vertellen?”
waar heling begint
Heling begint niet bij het ‘oplossen’ van schaamte, het begint bij het erkennen ervan.
Bij het zien: “Ah, daar ben je. Je hebt me lang beschermd. Maar ik wil nu verder.”
Het is geen lineair proces. Het is een reis van afpellen. Van verzachten. Van thuiskomen in jezelf.
En hoe meer jij je veiligheid herstelt, hoe meer jouw energie begint te stromen.
Schaamte verdampt niet door wilskracht. Ze smelt wanneer je met liefde naar haar kijkt.
Je hoeft je niet te haasten.
Je hoeft niets te bewijzen.
Je mag jezelf leren kennen in zachtheid.
En langzaam ontdekken:
Jouw seksuele energie is nooit verdwenen. Ze wacht alleen op jouw terugkeer.
Loop je vast?
Wij helpen je graag. Stuur een mail naar info@ dank-jewel.nl voor een vrijblijvend gesprek.
