aandacht

heling kost tijd

Om te genezen van trauma moeten we de wond niet verbergen, maar er juist zorgvuldig naar kijken en de juiste behandeling geven. Net zoals je een wond niet bedekt met een pleister zolang deze geïnfecteerd is, moeten we trauma niet negeren maar er actief mee aan de slag gaan.

Het helingsproces heeft tijd nodig en zelfs als de wond geneest, blijft er een litteken achter.

genezing

blijvende herinnering 

Het litteken van trauma is een blijvende herinnering aan onze genezing, maar ook aan de pijn die we hebben geleden. Het herstel van trauma is nooit volledig; emotionele flashbacks en triggers kunnen zich blijven voordoen. Dit kan moeilijk zijn om te accepteren, maar het is de realiteit van onze ervaringen. Maar zelfs met deze littekens kunnen we weer heel worden. We kunnen leren om alle delen van onszelf te verwelkomen, ook de beschermende delen die ons ooit hebben geholpen te overleven.

lessen

gouden triggers

Onverwerkt trauma zorgt ervoor dat we telkens opnieuw geconfronteerd worden met onze onverwerkte pijn, in nieuwe situaties en relaties. Maar als we de mechanismen van onze pijn begrijpen en durven te helen, kunnen we elke pijnlijke situatie transformeren tot een les die ons laat zien waar we nog aan moeten werken.

herstellen

verbindende relaties

Een uitspraak van Bessel van der Kolk: “We werden eens gekwetst in vroege relaties, we zullen genezen in gezonde en verbindende relaties.”

Maar hoe verbinden we ons met anderen als juist daar onze pijn ligt? Dit is vooral een uitdaging voor mensen met complex trauma, waarbij hechtingsproblemen een grote rol spelen. Het gebrek aan veilige hechting in onze vormende jaren kan leiden tot problemen in onze volwassen relaties, omdat we onbewust op zoek gaan naar dynamieken die ons bekend zijn, zelfs als ze traumatisch zijn.

erkennen

compassie

Om te helen, moeten we onze pijn erkennen en rouwen om de afwezigheid van veiligheid en verbinding. Maar door deze ruimte te bieden aan het verlies van verbinding, kunnen we ook een diepere relatie met onszelf ontwikkelen. Door onszelf te geven wat we als kind hebben gemist, door onszelf emotioneel op te voeden, kunnen we vanuit die innerlijke veiligheid weer verbinding maken met anderen.

Trauma is geen veroordeling tot een leven van pijn en isolatie. 

Het is een uitnodiging om te genezen, om onze wonden te verzorgen en onze littekens te omarmen als een teken van onze veerkracht.

Het is een reis van verbinding, met onszelf en met anderen.

Een reis die tijd en toewijding vraagt, maar uiteindelijk leidt tot een diep gevoel van heelheid en welzijn.

Vergeet niet om ook onze andere blog te lezen over Traumaverwerking: herstellen van trauma, het belang van verbinding