Je denkt dat je gewoon iets deelt. Je vertelt wat je voelt, legt uit wat je bedoelt. Misschien klinkt je stem iets luider dan normaal, omdat je gehoord wilt worden. Je hebt het gevoel dat je helder bent. Dat je je waarheid uitspreekt.
Maar aan de overkant gebeurt iets onverwachts. De ander verstilt, trekt zich terug, sluit zich af. Niet omdat je iets verkeerd zei, maar omdat je toon een oude gebeurtenis doet herleven. Een herinnering die opgeslagen ligt in hun lichaam.
woorden raken soms dieper dan je denkt
Je probeert uit te leggen: “Maar ik was niet boos.” “Het was gewoon overtuiging, geen aanval.” Toch maakt het niet uit wat je bedoelde. Want het lichaam hoort geen uitleg. Het lichaam voelt spanning, herinnert zich angst, vernedering, het bevriezen van vroeger.
achter iedere reactie zit een verhaal
Niet iedereen is opgevoed met liefdevolle woorden. Voor sommigen betekende een verheven stem: er komt gevaar aan. Een harde toon kon de voorbode zijn van machteloosheid, van schaamte, van iets wat je maar beter kon ontwijken.
Voor wie met zulke ervaringen leeft, is het lichaam alert, zelfs als de situatie nu veilig is. Want trauma nestelt zich niet in het hoofd, maar in de adem, in spieren, in reflexen
die reageren voordat je het zelf doorhebt.
goede bedoelingen zijn niet altijd genoeg
En jij? Jij voelt je niet begrepen. Je wilde juist helderheid. Je bedoelde het oprecht.
Je wilde niets kapot maken, alleen verbinden.
Maar daar ligt de nuance: je intentie was zuiver — maar de impact was anders.
Echte liefde kijkt niet alleen naar wat je wilde zeggen, maar naar wat je teweegbrengt. Niet om je te beschuldigen, maar om je uit te nodigen tot bewustzijn. Wat gebeurt er in de ander door mij?
verbinding vraagt soms om vertraging
Misschien schreeuw je niet. Maar misschien klinkt jouw energie als een schreeuw
voor iemand die nog steeds leeft met de restspanning van vroeger.
Op zo’n moment is de vraag niet meer:
Wie heeft gelijk?
Wie overdrijft?
Wie moet zich aanpassen?
De echte vraag is:
Ben je bereid te voelen wat de ander voelt?
Ben je nieuwsgierig naar hun binnenwereld,
zelfs als die jou ongemakkelijk maakt?
Niet omdat jij iets verkeerd doet, maar omdat jij de ander liefhebt.
de kracht van afstemmen
Soms betekent liefde: je toon verzachten, ook al voelt het voor jou niet nodig.
Even stil zijn waar jij zou willen doorpraten. Je intensiteit beheersen zodat de ander niet overspoeld raakt.
Echte verbinding ontstaat niet door te eisen dat je jezelf mag zijn,
ongeacht de ander. Maar juist daar waar je bewust kiest voor afstemming.
Niet uit zelfverloochening, maar uit compassie. Uit respect voor de kwetsbaarheid van de ander.
de taal van het lichaam
Als je écht luistert, hoor je meer dan woorden. Een zucht, een schouder die zich aanspant, een blik die wegdraait. En dan besef je: je staat niet tegenover deze ene persoon, maar tegenover het gewicht van alles wat hen ooit pijn deed.
Op dat moment heb je een keuze:
Duwen of verzachten.
Willen winnen of willen begrijpen.
waar heling echt begint
We schreeuwen allemaal — soms met woorden, vaker nog met onze energie.
Met ongeduld. Met onze oude pijn, geprojecteerd op het nu.
De ander is geen tegenstander. De ander is een spiegel.
Een uitnodiging om jezelf onder ogen te komen.
Een uitnodiging om écht te ontmoeten.
Niet om gelijk te krijgen, maar om nabijheid toe te laten.
Om écht te voelen. Écht aanwezig te blijven.
Ook als dat betekent dat je je stem moet verzachten,
je trots moet parkeren, en je ego mag loslaten.
Niet omdat je fout bent,
maar omdat liefde groter is dan het ego.
Omdat veiligheid kostbaar is.
En omdat iemand de ruimte geven om te ontspannen
meer waard is dan welk gelijk dan ook.
Loop je vast?
Wij helpen je graag. Stuur een mail naar info@ dank-jewel.nl voor een vrijblijvend gesprek.
